Gençlerimize Yönelik Koruyucu Projeler

Ben sokak çocuğuyum abi;

Hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan,

Bilyelerini rüyalarında unutan,

Ve oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran çocuk var ya

O benim işte, o benim abi.

Sahi, bir annem olmalıydı değil mi?

Ben dudaklarımda sokakları besteliyorum oysa…

Sahi abi, tadı nasıldı anne sütünün?

Anneler nasıl okşar çocuklarını?

Anne kokusu nasıldır kim bilir?

Ana ha?

Bir anne çizebilir misin benim için?

Karanlığın kar soğuğu parmak uçlarına bir anne,

Unutulmuş çocukların ürkek avuçlarına bir anne,

Ve yanına beni ekler misin abi?

Tıpkı sulu boya resimlerdeki gibi sımsıcak…

Sahi abi, senin gözlerini kesmiyor değil mi,

Bir köprünün soğuk gergin ve karanlık bedeni?

Sahi sen hiç seyrettin mi ay dedeyi bir köprünün altından?

Üşüdün mü abi kayan bir yıldıza bakarken?

Abi sen, abi sen boş ver.

Gel boyat istersen ayakkabılarını

Ben, şu ayakkabıların bağcıklarından asılıyorum yaşama.

Gel boyat ayakkabılarını,

Boyat da resmi çıksın,

Dostun, düşmanın tüm kaldırımlara…

....

Her gün yanımızdan geçip giden, o kadar sokak çocuğu var ki farkında bile değiliz.

Bir mendil alır mısın abi? diye seslendiklerinde bile zor farkına varıyoruz onların, hatta farkına da varmıyoruz ne kadar yalnız olduklarının.

Hep şikayet ederiz kapkaççılardan, tinercilerden, serserilerden…

Evet, haklıyız ama haksızız aynı zamanda, fark edemediğimiz babasız, annesiz , sahipsiz çocuklarımız onlar bizim. Zamanında sahip çıkamadığımız komşumuzun, tanıdığımızın veya hiç tanımadığımız çocuklar onlar.

Bir lokma ekmeği paylaşmadığımız için, hırsızlığa zorlanan çocuklarımız onlar bizim…

ALİ

Hani bir Ali vardı ilkokulda kendi çocuğumuzun sınıfında,

Babasını bir kaza sonucu kaybeden Ali,

Kendisine bakacak kimsesi olmayan Ali,

Hepimizin üzüldüğü acıdığı ama sahip çıkmak için gayret sarf etmediği Ali,

Hırsızlık yaptığı zaman kızdığımız, ne de kötü çocuk oldu dediğimiz Ali,

Tiner çekerken arka sokağımızda nefret ettiğimiz Ali,

Belediyenin bir sabah ölü bulduğu ve kimsesizler mezarlığına defnettiği Ali.

Şimdi Suç Kimde,

Erkenden dünyayı terk eden babada mı?

Ali’ de mi?

Bizde mi?

Keşke babası vefat ettiği zaman Ali’ye sahip çıkabilseydik, İhtiyaçlarını karşılayıp okuta bilseydik.

Ali bekli de şimdi kariyeri parlak bir genç olarak aramızda olacaktı.

SUÇ BİZDE.

Beşir Derneği, çocuklarımızı sokağa düşmeden elinden tutup ülkesine ve çevresine verimli bir birey olarak yetiştirmek için bu projeyi hayata geçiriyor.

Sizden isteğimiz bize destek olmanız ve bu projenin her aşamasında gönüllü olarak görev almanız.

BİZ SAHİP ÇIKARSAK ÇOCUKLARIMIZ SOKAKLARDAN KURTULACAK.

Bu kapsamda hayata geçirdiğimiz AKMER GENÇLİK ve SPOR MERKEZİ hakkında web sayfasından daha faza bilgi alabilirsiniz.